 |
| Rosalía vista por unha das nosas alumnas. |
dincho queridiña enteiro
co pensamento pirmeiro.
Dincho cal neno que nase
de ilusións brancas cuberto
caraveliño cerrado
ó teu calor dulce aberto.
En solitarios herbales
era rosiña escondida,
solo para ti prantada
para ti solo nacida.
E coma frol sensitiva
baixo outra man se pregaba,
e solo onda ti vivía
e de ti lonxe muchaba.
En solitarios herbales
era rosiña escondida,
solo para ti prantada
para ti solo nacida.
E coma frol sensitiva
baixo outra man se pregaba,
e solo onda ti vivía
e de ti lonxe muchaba.
Rosalía de Castro
Noraboa a todos/as polo voso esforzo e polo bo facer que se mostra nos vosos traballos e revistas. O blog é excelente e realmente pódese considerar unha perfecta mostra dun traballo sesudo e de amor ao galego. Felicidades e seguide así!
ResponderEliminar